Moja droga w FOX. Wywiad z Agnieszką – Managerką ds. projektów w FOX

Moja droga w FOX

Agnieszko, dziękuję, że znalazłaś chwilę na rozmowę. Wiem, że pracy masz sporo, a Ty z uwagi na to, że jesteś w ciąży, pracujesz już w dużej mierze zdalnie.

Tak, zgadza się.

Zatem do sedna – z firmą jesteś związana od 2017 roku, pamiętasz jeszcze, jak wyglądał Twój pierwszy kontakt z FOX?

Ukończyłam studia i jak każdy zaczęłam się zastanawiać, co chciałabym robić w życiu, co mi się podoba. Mam za sobą naukę na Politechnice Krakowskiej, specjalność: Technologia Tworzyw Sztucznych i w tym kierunku planowałam się dalej rozwijać. Natomiast jeszcze nie miałam okazji sprawdzić, czy bardziej będzie mnie cieszyła praca w laboratorium, badanie tworzyw czy przy przetwórstwie. Pamiętam wykładowczynię na studiach, która mówiła nam, że przetwórstwo to „trudny orzech do zgryzienia” – teraz po kilku latach mogę potwierdzić, że miała rację 🙂

Chciałam na spokojnie obronić tytuł magistra, a następnie rozpocząć poszukiwanie pracy. Rozglądałam się za firmami w mojej okolicy zamieszkania i sprawdzałam, gdzie mogłabym zaaplikować. Zauważyłam wtedy, że FOX FITTINGS szuka stażystów do Działu Jakości. Przeczytałam portfolio firmy, które bardzo dobrze wpasowało się w moje wytyczne.

I tak od razu dostałaś się na staż?

Niestety, kiedy zakończyłam studia, staże były już rozpoczęte, nie było nowych ofert, więc stwierdziłam, że dostarczę CV do firmy osobiście. Skontaktowano się ze mną jeszcze tego samego dnia i dostałam zaproszenie na rozmowę. To spotkanie było dla mnie jedną z najprzyjemniejszych rozmów rekrutacyjnych, jakie odbyłam. Wtedy utwierdziłam się w tym, że naprawdę chciałabym tutaj pracować.

Zaczęłam w FOX pracę jako Stażystka w Dziale Jakości, aby dobrze poznać proces oraz produkty. Staż trwał trzy miesiące. W tym czasie mogłam zweryfikować, w którą stronę chcę iść.

Zauważyłam, że to, co mnie najbardziej cieszy to obsługa maszyn, dobór parametrów, rozwijanie nowych produktów. Do tego było mi bliżej niż do prowadzenia testów jakościowych. Po stażu zostałam na stanowisku Technolog Polimerów… no i jestem 🙂

Wszystko poukładało się idealnie. A pamiętasz pierwsze dni i tygodnie, kiedy dołączyłaś do firmy? Było Ci trudno wtedy? Czy może wręcz przeciwnie?

Początki były miłe, stopniowo poznawałam zespół, który chętnie dzielił się ze mną swoją wiedzą i doświadczeniem. Zwróciłam uwagę na to, że wszyscy tutaj są bardzo zaangażowani i skupieni na pracy. Pomyślałam wtedy, że jeśli chcę tu zostać, to muszę w trakcie stażu wypracować sobie system priorytetów, potrafić zorganizować stanowisko pracy.

Czy był ktoś, kto był w tym czasie dla Ciebie mentorem i wsparciem?

Tak, mój przełożony pomagał mi, kierował, tłumaczył do kogo mogę się zgłosić na danym etapie.

A z perspektywy czasu, co najbardziej doceniasz w pracy w FOX? Co jest dla Ciebie najważniejsze?

Przede wszystkim chciałabym podkreślić, że bardzo polubiłam tę pracę. Są osoby, które zakładają, że idą do pracy, aby tylko być tam 8h i wrócić do domu. Ja w tym czasie naprawdę realizuję się zawodowo. Jak wspominałam, pracę rozpoczęłam zaraz po studiach, mając jedynie wiedzę teoretyczną, w FOX zderzyłam się z praktyką, która jest całkiem inna.

Co dla mnie ważne, miałam dużą swobodę w zdobywaniu umiejętności oraz wiedzy, czasami na błędach, te lekcje z perspektywy czasu są zawsze najcenniejsze. Mogłam się usamodzielnić, skupić się na pracy, bo tylko w ten sposób otrzymywałam oczekiwany efekt.

Najbardziej doceniam możliwość rozwoju i nauki, którą mam w FOX. Po kilku miesiącach spędzonych w firmie stwierdziłam, że aby dobrze mi się pracowało, potrzebuję dodatkowego wsparcia. Dzięki FOX mogłam wziąć udział w różnego rodzaju targach, warsztatach, kursach branżowych, ale także ukończyć studia podyplomowe z zakresu konstrukcji form wtryskowych – to było ważne doświadczenie, które pokazało mi moją pracę z innego punktu widzenia.

Mogłam także poznać osoby z branży, chociaż nie ukrywam, że kobiety w tym obszarze zawsze mają trochę trudniej się przebić. W FOX za to, jest kilka kobiet na stanowiskach technicznych, które bardzo dobrze realizują się w swoich zadaniach. Dodatkowo coś, za co szczególnie doceniam naszą firmę to brak nudy – zakończenie jednego projektu napędza rozwój kolejnego, przez co mam nadzieję, że rutyna i wypalenie zawodowe mi nie grożą 🙂

Czy w trakcie Twojej pracy dużo się zmieniło w Dziale Polimerów?

Bardzo dużo, przede wszystkim dział się rozrósł. Przychodzą stażyści, angażują się i cieszymy się, że z nami zostają. Z perspektywy tych kilku lat widać, że sukcesy firmy napędzają konieczność rozwoju poszczególnych obszarów. W porównaniu do innych przedsiębiorstw z podobnej branży naprawdę widać u nas cały czas inwestycje w nowe produkty oraz park maszynowy.

Agnieszko, a jak myślisz – jakie cechy charakteru pomagają Ci w osiąganiu sukcesów?

Myślę, że to głównie wytrwałość, zawziętość i ambicja. Nie zawsze te cechy odbierane są pozytywnie, ale dla mnie to te główne czynniki, które mnie napędzają. Wszyscy wiedzą, że dopóki sama nie zrozumiem tematu, nie potwierdzę wszystkich opcji rozwiązania problemów, to nie odpuszczam. To się bardzo sprawdziło na stanowisku Technologa jak i Menagera ds. projektów, na którym od niedawna się realizuję.

Czyli w tym momencie zajmujesz na stanowisku Managerki ds. projektów? Jak zmienił się Twój zakres obowiązków?

Zajmuję się zarządzaniem projektami dotyczącymi wprowadzenia nowych produktów oraz modyfikacjami już istniejących. Działam w tym obszarze od samego początku, czyli od ustalenia budżetu, danych wejściowych, do uruchomienia seryjnej produkcji.

A tak na koniec, może, żeby zainspirować innych. Co poradziłabyś młodym inżynierkom i inżynierom, wkraczającym dopiero na ścieżkę zawodową?

Taka prosta rada – próbujcie i nie poddawajcie się. To co prawda stwierdzenie, które często się powtarza, ale to prawda. Należy szukać „siebie w pracy”, czyli odnaleźć się tam w taki sposób, aby sprawiała nam ona przyjemność, a nie była kulą u nogi. To pozwala rozwijać się – zawodowo, ale też prywatnie.

Agnieszko, dziękuję Ci bardzo za inspirującą rozmowę. Wszystkiego dobrego dla Ciebie i malucha 🙂